آیت الله کوفی عنان و اراجیف شاخدار مشار الیه... دامت افازاة

آیت الله کوفی عنان و اراجیف شاخدار مشار الیه... دامت افازاة

در دوران نوجوانی كه بوده‌ام در مورد شخصیت‌های كاریزما مطاله می‌كردم و همیشه این سئوال برای من مطرح بود كه اگر زمانی من روبه‌روی یك شخصیت كاریزما قرار گیرم چه عكس‌العملی خواهم داشت. تا این که مرا به سازمان ملل آوردند، شخصیت‌های برجستة دنیا بودند و من به آن‌ها علاقه‌مند بودم و هر كدام مثل ژاك شیراك، برای من امتیازاتی داشتند. من به شدت تحت تأثیر ژاك شیراك بودم. طوری‌كه وقتی ایشان صحبت می‌كرد بدون مكث حرف‌هایی صریح می‌زد. "گورباچف " و "هلموت كهل " هم همین‌طور بودند. این‌ها كسانی بودند كه نیاز به مكث نداشتند. من این‌ها را دوست داشتم. در ملاقات با حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای احساس كردم كه كسی را مثل او ندیده‌ام. شخصیت معنوی ایشان چنان مرا گرفت كه از خود پرسیدم چرا شخصیتی مثل من دبیر كل سازمان ملل باشد و از معنویات چیزی نداشته باشد! با دیدن آقای خامنه‌ای هم آن شخصیت‌هایی كه مرا جلب كرده بودند فراموش كردم و تحت تأثیر شخصیت معنوی ایشان قرار گرفتم. من شخصیت‌های معنوی در دنیا زیاد دیده بودم، ولی از هیچ‌یك، از مسائل سیاسی اطلاع نداشتند. با دیدن آقای خامنه‌ای در من اوج قداست، آن شخصیت‌های سیاسی از ذهن من پاك شد. 

من تعجب می‌كنم ایران با چنین شخصیتی چرا در بعضی جا‌ها می‌لنگد؟ 

بعید می‌دانم به سازمان ملل هم بروم شخصیت ایشان از ذهن من پاك شود